- αντιλογία
- Η αντίρρηση, η αυθάδεια, το αντιμίλημα, αλλά και η αντίφαση, η συζήτηση, η εξέταση μιας υπόθεσης.
(Φιλοσ.) Ο νόμος της α. ή αντίφασης, μαζί με τον νόμο της ταυτολογίας και τον νόμο του αποκλειόμενου τρίτου, αποτελούν τους τρεις απλούς νόμους της λογικής. Ο Αριστοτέλης πρώτος διατύπωσε ότι «είναι αδύνατον για δύο αντιλεγόμενα να είναι και να μην είναι συγχρόνως» ή «είναι αδύνατο για κάποιον να κατηγορείται και να μην κατηγορείται για το ίδιο πράγμα με την ίδια έννοια». Από τον 19o αι. διατυπώθηκαν έντονες κριτικές κατά των τριών αυτών νόμων της λογικής.
* * *η (AM ἀντιλογία)αμφισβήτηση, αντίρρησημσν.- νεοελλ.απάντησηνεοελλ.φρ. «πνεύμα αντιλογίας» — ο αντιρρησίαςαρχ.1. αντίφαση2. συζήτηση υπόθεσης3. διαφωνία4. στον πληθ. αἱ ἀντιλογίαιεπιχειρήματα εναντίον των επιχειρημάτων άλλου.
Dictionary of Greek. 2013.